از نظر آموزههای قرآنی برخی از مسلمانان در همه شرایع اسلامی از دین اسلام ارتزاق می کنند و به یک معنا دین ابزاری برای زندگی دنیوی آنان است. آنان به گونه ای عمل می کنند که گویی آخرتی نیست ؛ زیرا تلاش و کوشش آنان جز این را نمی رساند.
در این میان برخی از علما و مراجع تقلید ایشان از احبار و حتی راهبان مدعی ترک دنیا و آخرت گرا با تزویر دنبال زر و زور هستند. اینان با پوست کنی از درخت حقیقت نه تنها به جمع آوری و کنز ثروت می پردازند، بلکه با این خویش درخت حقیقت را خشکانیده و به اسلام حقیقی و ایمان مردم ضربه می زنند.
خدا در قرآن کریم می فرماید : وَتَرَى? کَثِیرًا مِّنْهُمْ یُسَارِعُونَ فِی الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَکْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا کَانُوا یَعْمَلُونَ؛ و بسیاری از آنان را مى بینی که در گناه و تجاوز از حدود خدا و حرام خوری خود مى شتابند؛ همانا بد است اعمالی که همواره انجام مى دادند .(مائده، آیه 26)
در ادامه می فرماید: لَوْلَا یَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِیُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَن قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَأَکْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا کَانُوا یَصْنَعُونَ؛ چرا دانشمندان الهی مَسلک و کاملان در دین و عالمان یهود ، آنان را از گفتار گناه آلود و حرام خواری باز نمى دارند؟ بسیار زشت است سکوتی که همواره پیش مى گرفتند .(همان، آیه 36)
در جای دیگری می فرماید : سَمَّاعُونَ لِلْکَذِبِ أَکَّالُونَ لِلسُّحْتِ فَإِن جَاءُوکَ فَاحْکُم بَیْنَهُمْ أَوْ أَعْرِضْ عَنْهُمْ وَإِن تُعْرِضْ عَنْهُمْ فَلَن یَضُرُّوکَ شَیْئًا وَإِنْ حَکَمْتَ فَاحْکُم بَیْنَهُم بِالْقِسْطِ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِینَ؛ آنان فوق العاده شِنوای دروغ اند با آنکه مى دانند دروغ است و بسیار خورنده مال حرام؛ پس اگر نزد تو آمدند میان آنان در آنچه تو را داور قرار دادند داوری کن ، یا اگر نخواستی داوری کنی از آنان روی برتاب. و اگر روی برتابی هرگز هیچ زیانی به تو نمى رسانند؛ و اگر میانشان داوری کردی به عدالت داوری کن؛ زیرا خدا عدالت پیشگان را دوست دارد .(همان، آیه 24)
باید توجه داشت که واژه سحت به معنای پوست کنی از درخت یا حیوانات است. از نظر قرآن کسانی که از درخت دین برای دنیا بهره برداری می کنند و از این راه ارتزاق دارند همانند شتری هستند که گیاه تازه بهاری را به گونه ای می خورند که پوست آن کنده شده و توانایی رشد و نمو و بقای خود را از دست می دهند. از نظر قرآن چنین حرام خواری با تزویر و سوءاستفاده از دین سحت است.
البته این افراد روزی نتیجه اعمال خود را می بینند و خدا نیز پوست ایشان را می کند. خدا می فرماید: قَالَ لَهُم مُّوسَى? وَیْلَکُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ کَذِبًا فَیُسْحِتَکُم بِعَذَابٍ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَى?؛ موسی به فرعون و فرعونیان گفت: وای بر شما ، بر خدا دروغ نبندید که بت ها شریک اویند واین معجزات افسون وجادو است که با عذابی شدید ریشه کن و نابودتان مى کند ، و یقیناً کسی که دروغ بست ، محروم و نومید شد .(طه، آیه 16)
پس خدا با این اهل تزویر دنیا گرا به ظاهر آخرت گرا همان بلا را در دنیا و آخرت بر سرشان می آورد که بر سر دین اسلام و دین داری در آورده اند و پوست آنان را می کند.
باید یادآوری کرد که به لقمه آتشین حرام از این رو سحت می گویند که ریشه وجودی فرد را می سوزاند و پوست بدنش را می کند.